30 stycznia 2015

Połowa ferii prawie za nami!





Dość aktywnie spędziliśmy ten czas. Po raz pierwszy byliśmy w Aqaswerze. Niestety zdjęć nikt nam nie porobił . Dopiero jak wysuszyliśmy się i poszliśmy ochłonąć przed wyjściem oraz coś zjeść cyknęłam fotkę telefonem.




 




 Jak widać zmęczeni i wygłodniali, ale bardzo spokojni i szczęśliwi :)








Jest trochę śniegu więc pomiędzy różnymi wyjściami są zjazdy na sankach i lepienie stworów śnieżnych z bratem.














 Byliśmy w Planetarium na świetnym seansie " Znaki na niebie"  i w Obserwatorium, gdzie po zwiedzaniu pracowni  i wykładzie na temat początków astronomii oraz oglądaniu meteorytów i słuchaniu ciekawostek na ich temat, wjechaliśmy na taras widokowy i podziwialiśmy panoramę Olsztyna.







A to przed Galerią Warmińską , byliśmy tam w Multikinie, tych instalacji przed galerią już niestety nie ma, szkoda, bo były bardzo ładne. Z bratem:



























Na weekend jedziemy do babci i cioci do Torunia. Mam nadzieję, że będzie to miły czas :)













12 stycznia 2015

Dziękujemy!




                      




Dzięki Waszej otwartości serc uda się w 2015 roku sfinansować rehabilitację Mateusza w Olsztynie.
  Jesteśmy wszystkim bardzo wdzięczni za pomoc i wsparcie, jak i za modlitwę ! 





DZIĘKUJEMY!


Kolejne podsumowanie!






         Kolejny rok minął, a mnie tu dawno nie było...Podsumowując:



Letni turnus w Łebie pod względem rehabilitacji taki sobie,pod względem turystycznym wspaniały. Ale ponieważ u nas muszą przewyższać względy rehabilitacyjne, to szukamy innego ośrodka w tym roku.

Wydmy nas zauroczyły, chłopcy wchodzili na górę Łącką - Mati na czworaka, i turlali się z niej , ku mojemu przerażeniu w dół   42m...









 Były lody :) i inne pyszności, tylko niestety na spacery trzeba było zabierać wózek, a on jest już za mały i teraz będziemy przygotowywać się do kupna wózka aktywnego.















Dni upalnych nie było wiele, ale jednak staraliśmy się być na plaży raz dziennie. Było daleko, więc dowoził nas busik z ośrodka.
Te piękne muszle to prezent od moich synów, za własne kieszonkowe kupiony! Ale to  było miłe!




 Labirynt był usytuowany blisko ośrodka, w którym mieszkaliśmy, chłopcy przeszli go sami!













Beze mnie :)









Oczywiście czasem trzeba było podumać nad  światem....



Latem zmarł rehabilitant Mateusza, bardzo dobry zresztą i jest nam z tego powodu smutno...

Dziękujemy Panie Robercie za wszystko i mamy nadzieję, że do zobaczenia!








Do tej pory nie ma możliwości w poradni przejęcia 2 godzin w tygodniu przez odpowiedniego terapeutę . Udało nam się jedynie wcisnąć w terminarz jednej dobrej rehabilitantki na 1 godz tygodniowo. Czekamy już 2 miesiąc na wolny termin 2 tygodniowego turnusu dziennego, mam nadzieję, że niedługo będzie Mati mógł skorzystać.



 

Jesień była pracowita, szkoła Mati już w IV kl, brat w V :), chorowita i wypadek Jacka- pod tym względem bardzo trudny czas. Na szczęście wszystko dobrze się skończyło. Było też mnóstwo dokumentów i spraw urzędowych m.in ponowne stawanie na komisję w sprawie orzeczenia, które mamy ważne do 2020r, ale przepisy się zmieniły w sprawie karty parkingowej i trzeba było ponownie rozpatrywać. Jesteśmy już po wszystkim, orzeczenie bez zmian zostało do 16r życia Mateusza, a karta parkingowa utrzymana, ufff.








Bylismy też na Olsztyńskich Dniach Nauki,  było naprawdę odlotowo i widowiskowo :)
















Przed świętami Bożego Narodzenia odwiedzilismy wystawę rzeźb lodowych. Mielismy szczęście być na początku wystawy, bo nie było mrozów i szybko się rzeźby roztopiły :




























Po świętach wybralismy się ze znajomymi na łyżwy i bardzo się Mateusz napracował, miał najtrudniej. Nie było mniejszych łyżew niż 39, a jego rozmiar to 35... Ale my jego podtrzymując też się umęczyliśmy, a przynajmniej ja. Oczywiście mimo to było super!





















Tak oto minął rok 2014. Aktualnie Matiemu zmniejszył się zakres ruchomości w lewej stopie i jesteśmy na etapie załatwiania turnusu, łusek - bo z poprzednich już wyrósł, butów ortopedycznych i wózka - też za małe. Najpierw trzeba się umówić do lekarza, a to też pewnie trochę czekania i potem wziąć zlecenia, NFZ- potwierdzić zlecenia, sklep ortopedyczny, pomiary , wybory, wnioski o dofinansowania do Pefronu itd. Oby tylko wózek nie przekroczył bardzo znacznie dofinansowań...







Ponieważ nie składałam życzen świątecznych, teraz chcę życzyć wszystkiego co najlepsze z okazji minionych świąt Bozego Narodzenia 2014r  , oraz wszelkiej pomyślności w całym 2015 roku!